Kainat ne kadar büyüktür?

Aklımız, kâinatın büyüklüğünü kavrayacak kapasitede değildir. Ancak
kâinatın büyüklüğü hakkında bir fikir edinmek için aşağıda verilen
hadise yakından bakalım:
Peygamber Efendimiz Aleyhisselatu vesselamın amcası Hz. Abbas
Radıyallahu anh şöyle demiştir:
“Bathâ denilen yerde, aralarında Resulullah Aleyhisselatu vesselamın
da bulunduğu bir grup insanla oturuyordum. Resulullah Aleyhisselatu
vesselam:
“Sema ile arz arasındaki uzaklığın ne kadar olduğunu biliyor musunuz?”
diye sordu.
“Hayır, vallahi bilmiyoruz!” diye cevapladılar.
“Öyleyse bilin, ikisi arasındaki uzaklık ya yetmiş bir, ya yetmiş
iki veya yetmiş üç senedir. Onun üstündeki sema(nın uzaklığı da)
böyledir.”
Resulullah Aleyhisselatu vesselam yedi semayı sayarak her biri arasında
bu şekilde uzaklık bulunduğunu söyledi. Sonra ilâve etti.
“Yedinci semanın ötesinde bir deniz var. Bunun üst
tarafı ile dibi arasında iki sema arasındaki mesafe kadar
mesafe var. Bunun da gerisinde sekiz adet yabani
keçi (suretinde melek) var. Bunların tırnakları ile dizleri
arasında iki sema arasındaki mesafe gibi uzaklık var,
sonra bunların sırtlarının gerisinde Arş var, Arş’ın da alt
kısmı ile üst kısmı arasında iki sema arasındaki uzaklık
kadar mesafe var. Allah, bütün bunların üzerindedir.” (Ebu Davud, Sunnet: 19, İbn Mace, Mukaddime: 13, Tırmizi, Tefsir: 67)

“Günümüz ilmî araştırmalarına göre evrende milyarlarca galaksi vardır. Samanyolu da bu galaksiler arasındadır. Kızgın bir gaz kütlesi olan Güneş de Samanyolunu oluşturan milyarlarca yıldızdan biridir. Çapı 1.393.000 km. olup dünyamıza uzaklığı 149.600.000 km’dir. Güneşin ışığı bize sekiz dakikada ulaşmaktadır. İri bir gaz fırınına benzetilebilecek olan Güneş, saniyede 600 milyon ton hidrojeni helyuma dönüştürür. Yani bir saniyede binlerce hidrojen bombası patlamakta, hidrojen atomları helyum hâline dönüşmektedir.
Aslında Güneş, küçük bir yıldız olup dünyaya yakın olduğu için büyük görünür. Güneşten milyonlarca defa daha büyük yıldızlar vardır. Dünyamıza öyle uzak yıldızlar vardır ki, ışıklarının bize gelmesi için aradan yüzyıllar geçer. Uzaklığı sebebiyle halen ışığının bize ulaşmadığı yıldızlar bulunmaktadır. Bizim Samanyolumuzun komşusu Andromeda Nebula’sının kütlesi milyarlarca güneş kütlesine eşittir. Çapı ise 60 bin ışık yılıdır.
Milyarlarca yıldızdan her birinin ayrı ayrı gezegenleri ve uyduları bulunduğu göz önüne getirilirse bir galakside trilyonlarca gök küre olduğu söylenebilir. Yalnız Palamar’daki Hale teleskopunun görüş alanı içinde bir milyar nebula olduğu düşünülürse evrenin büyüklüğü hakkında az çok fikir sahibi olabiliriz.
Evrende her şey hareket halindedir. Ancak yıldızlar galaksileri ile uydular da yıldızları ile birlikte döndükleri için birbirlerine olan mesafeleri ve sistem içindeki yerleri pek değişmez. Güneş de kendi ekseni etrafında, bütün gezegenleri ve uyduları ile birlikte Samanyolu etrafında ve ayrıca, Samanyolu ile beraber evrende dönmektedir.
Hiç şüphesiz bu uçsuz bucaksız kâinat, Yüce Allah’ın eseridir. Nasıl ki basit bir elbiseyi düşünürken, onu diken bir terzinin olduğunu; bir bina gördüğümüzde, onu yapan bir ustanın bulunduğunu biliyorsak, kesin olarak biliyor ve inanıyoruz ki; evreni, evren içinde galaksileri, galaksiler içinde samanyolunu; Samanyolu içinde yıldızları, yıldızlar içinde güneşi ve diğer gezegenlerle birlikte dünyamızı; dünyamız içinde dağları, denizleri, nehirleri, ormanları, bitkileri, hayvanları ve insanları yaratan yüce bir Rab vardır.” (İkra İslam Ansiklopedisi, Kâinat Maddesi, Hüseyin Algül)

İşte Rabbimiz, aklımızın alamayacağı derecede büyük olan bu
kâinatı yarattıktan sonra insanı yaratmıştır. İnsanın yaratılma süreci,
bütün bu yaratmalardan sonradır. Yani insan, yer ve gökler yaratıldıktan
ve dünya, yaşamaya elverişli kılındıktan sonra yaratılmıştır.

Dua Yayıncılık / Naşit Tutar